Één van de muzikanten die we in de loop van de voorbije jaren als een ware ontdekking hebben beschouwd is de Canadese singer-songwriter en producer Julian Taylor uit Toronto. Hij was al een 25-tal jaren actief bezig in de wereld van rock-, blues- en soulmuziek met de door hem in 1996 mee opgerichte alt.rockformatie ‘Staggered Crossing’ en daarna sinds 2014 met zijn ‘Julian Taylor Band’. Met die twee groepen werden in totaal een tiental albums opgenomen.

Wij hebben hem in 2020 ontdekt als soloartiest met zijn soloplaat “The Ridge” die vol stond met schitterende folk- en Americana-liedjes. Het album werd de voorbije twee jaar ten huize (valsam) eindeloos vaak door de geluidsintallatie gejaagd in afwachting van een opvolger. Julian Taylor componeerde tijdens de twee jaar durende coronapandemie een reeks nieuwe nummers waarvan er nu tien op het in oktober uitgebrachte ‘follow-up’-album “Beyond The Reservoir” zijn beland. Die plaat heet zo omwille van het ‘St. Clair Reservoir’, een groot waterreservoir in Toronto waar Julian in zijn tienerjaren vaak pleegde rond the hangen.

In de songs op dit album heeft Julian Taylor het over zijn identiteit als zwarte Amerikaan met Mohawk- en West-Indische Caribische roots in een blanke wereld. Maar hij zingt hier ook over droefheid en verlies, over het tot rust komen met zichzelf en ook over de hernieuwde moed en hoop op een betere toekomst. Opvallend bij deze plaat zijn de knappe arrangementen en de schitterende ‘less is more’-orkestratie van de muziek die Julian Taylor bij deze nummers heeft geschreven. U kunt dit zelf ook vaststellen op de video’s van de song “S.E.E.D.S.” die als single werd uitgebracht en die samen met zijn vriend en dichter Robert Priest werd geschreven. De tweede video laat u kennismaken met het op fingerpicking gitaar gespeelde “Murder 13”, een nummer dat hij samen componeerde met zijn langjarige vriend André Flack en dat gaat over de moord op een gemeenschappelijke vriend.

De prachtige stem van Julian Taylor bekoort in de tien folk- en Americana-songs van begin tot einde op deze plaat, te beginnen met de zeven minuten durende openingstrack en ballad “Moonlight” en eindigend met het al even mooi gezongen akoestisch gebrachte liedje “100 Proof”, een als bonustrack verpakte coverversie van de song van de Canadese singer-songwriter Tyler Ellis. Het door pedal steelgitaar aangestuurde nummer “It Hurts (Everyone Was There)”, het op een zacht kabbelende ritme gebrachte liedje “Wide Awake”, het met knap banjospel begeleide “I Am A Tree” en de intimistische ballad “Moving” die ons qua stem aan ‘Madrugada’-zanger Syvert Høyem doet denken zijn vier van onze persoonlijke favoriete songs op dit alweer ronduit schitterende album “Beyond The Reservoir” van Julian Taylor.

(valsam)